Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι το 2020 θα είναι αλλιώς;
Τη χρονιά που μας πέρασε, μάθαμε πως όταν η Αστυνομία, το Γραφείο Πρόληψης Βίας, και οι λειτουργοί του Γραφείου Ευημερίας επιδεικνύουν εγκληματική αμέλεια κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, ένα παιδάκι κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του. Είχαν προηγηθεί βεβαίως τα κατορθώματα των ίδιων υπηρεσιών, στην υπόθεση του κατά συρροή δολοφόνου Νίκου Μεταξά. Σε μια πρωτοφανή υπόθεση για τα κυπριακά δεδομένα, όπου δολοφονήθηκαν πέντε αλλοδαπές γυναίκες και δύο ανήλικα παιδιά, ο δράστης έφερε αποκλειστική ευθύνη για το πρώτο θύμα. Για τα υπόλοιπα έξι, την ευθύνη «μοιράστηκε» με τις αρμόδιες Αρχές -καθ΄ υπερβολή- Ασφαλείας.
Το 2019, μάθαμε επιτέλους ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν ζηλεύουν τα χρυσά μας διαβατήρια, αλλά μας πήραν χαμπάρι γιατί ανοίξαμε την Ευρωπαϊκή κερκόπορτα σε απατεώνες διεθνούς εμβέλειας. Μάθαμε ακόμα ότι οι μίζες ξεκινούσαν από τα ψηλά δώματα της εξουσίας και έφταναν μέχρι την Αρχιεπισκοπή. Πόσα χρέωνε άραγε το κατ’ όνομα πρώην δικηγορικό του Προέδρου Αναστασιάδη για μια φαστ τρακ πολιτογράφηση, όταν η μίζα για την μεσολάβηση του Αρχιεπισκόπου κόστιζε 300 χιλιάδες; Αλλά ποιος νοιάζεται; Άλλωστε και οι δείκτες διαφθοράς της Παγκόσμιας Τράπεζας που μας χάρισαν φέτος αρκετά αρνητικά ρεκόρ, έπεσαν στα αδιάβαστα.
Δεν πτοούμαστε όμως. Για να χωρέσει η τόση ανάπτυξη, το 2019 ιδιωτικοποιήσαμε παραλίες, αδειοδοτήσαμε επίσημα τις θαλασσινές σπηλιές όπου αναπαράγεται σπάνιο είδος φώκιας, ενώ ανακαλύψαμε ότι το μόνο αρκάτζι που προσελκύει επενδύσεις σε ένα ολόκληρο ξερονήσι, είναι αυτό του Προέδρου στο πευκόφυτο Πέρα Πεδί. Γι αυτό βεβαίως ο επενδυτής επανήλθε δυναμικά με αναθεωρημένη μελέτη. Παράλληλα ετοιμάσαμε σχέδιο αειφόρου, λέει, ανάπτυξης του Ακάμα. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πόσους έπεισε ο Αβέρωφ που δήλωνε ότι ο Ακάμας είναι θησαυρός για όλη την Κύπρο, αλλά τουλάχιστον από πράσινο χιούμορ τα πήγαμε περίφημα φέτος. Η κυβέρνηση ανέλαβε λέει, πρωτοβουλία στη Μέση Ανατολή, για να αντιστρέψει, λέει, την κλιματική αλλαγή!!
Το 2019 ήταν η χρονιά που τα παγκάκια της Λεμεσού φιλοξένησαν τριπλάσιο αριθμό αστέγων και φυσικά ο λόγος δεν ήταν το άβολο των αντίστοιχων της πλατείας Ελευθερίας, αλλά το τεράστιο κόστος στέγασης. Μέσα σε πέντε χρόνια τα ενοίκια αυξήθηκαν από 58% στην Λεμεσό και 45% στην Λευκωσία, μέχρι και 70% σε προνομιούχες περιοχές. Η απάντηση του ΥΠΕΣ ήταν άμεση και καθηλωτική. Παραχώρησε επιπλέον συντελεστές δόμησης σε ιδιοκτήτες γης πέραν των 3χιλ τμ. Σ αυτούς δηλαδή που δεν έχουν ανάγκη από στέγαση, ώστε να κτίσουν διαμερίσματα τα οποία θα πουλήσουν σ’ αυτούς που δεν διαθέτουν τα λεφτά να τα αποκτήσουν.
Το 2019 ήρθε το πόρισμα για την κατάρρευση του Συνεργατισμού, που μας επιβεβαίωσε ότι η παρέα του Χ. Γεωργιάδη, όχι μόνο δεν αναδιάρθρωσε τα ΣΠΙ, αλλά τα κακοδιαχειρίστηκε και αφού αδράνησε να λάβει διορθωτικά μέτρα, τα χάρισε στην Ελληνική Τράπεζα, φορτώνοντας το δημόσιο χρέος με 5δις επιπλέον.
Από τουρισμό τα πήγαμε περίφημα. Ενώ οι αφίξεις παρέμειναν στα ίδια επίπεδα με πέρσι, η φοροδιαφυγή, τα παράνομα καταλύματα, ίσως και τα κατεχόμενα μείωσαν τα δηλωθέντα έσοδα. Εντός του 2019 μειώθηκαν οι απευθείας πτήσεις από και προς τη χώρα, ενώ έκλεισαν δυο αεροπορικές εταιρίες και ένας τεράστιος ταξιδιωτικός πράκτορας. Μη σκιάζεστε όμως, η δαιμόνια Υφυπουργός Τουρισμού θα λύσει το πρόβλημα, με την ακτοπλοϊκή σύνδεση Λεμεσού-Πειραιά…
Κι ενώ θα πουλούσαμε το πρώτο αέριο κυπριακής παραγωγής το 2015 (δηλώσεις Λακκοτρύπη), τελικά αγναντεύουμε με τα κιάλια το εξορυκτικό πρόγραμμα της Τουρκίας που τρυπά ανενόχλητη στην ΑΟΖ, που βεβαίως οχύρωσε νοερά με τις τριμερείς ο Νίκος Χριστοδουλίδης. Οι επιτυχίες μας όμως δεν σταματάνε εδώ. Για όσους δεν έχουν ιδίαν πείρα από το γνωστό αξιόμαχο των στρατευμάτων μας, το 2019, ένα αδέσποτος πύραυλος που έπεσε κατά λάθος στη βόρεια πλευρά της χώρας και του οποίου ακόμα(!) αναζητούμε τη χαμένη ταυτότητα, μας υπενθύμισε ότι με ή χωρίς Εθνική Φρουρά, η ασφάλεια του νησιού είναι στον αυτόματο πιλότο.
Τέλος, μπορεί να μην βρέθηκαν τα πρακτικά του Μαυρογιάννη από το Κραν Μοντανά, αλλά μετά από δύο χρόνια αναζητήσεων, βρήκαμε φέτος το πλαίσιο Γκουτέρες της 30η Ιουνίου. Μη μπερδεύεστε με αυτό της 4ης Ιουνίου, μας τελείωσε και είμαστε έτοιμοι να συνεχίσουμε από κει που μείναμε το 2017 και που κανείς δεν κατάλαβε γιατί φύγαμε.
Δυστυχώς για εμάς και τη χώρα, ούτε το 2019 βρέθηκε η μαγική φόρμουλα που αλλάζει πολιτικούς και πολιτικές. Αλλαγή θα βιώσουμε, όταν η κοινή γνώμη πάψει να λειτουργεί ως παράμετρος διαμόρφωσης της ημερήσιας θεματολογίας στις ειδήσεις των οκτώ και αναλάβει επιτέλους το ρόλο που της αρμόζει ως ο βασικός συντελεστής παραγωγής πολιτικής. Σε αντίθετη περίπτωση, οι κάλπες θα συνεχίσουν να μοιάζουν με τηλεκοντρόλ και τα έτη να επαναλαμβάνονται επικίνδυνα μονότονα.
