Οι Θέσεις Μας
Στο μέτρο των δυνατοτήταν του, ως ομίλου πολιτών, ο ΟΠΕΚ θέτει σε ανοιχτές συζητήσεις και εκδηλώσεις, τα στρατηγικά ζητήματα για την πορεία της Κύπρου στο μέλλον.
Στο μέτρο των δυνατοτήταν του, ως ομίλου πολιτών, ο ΟΠΕΚ θέτει σε ανοιχτές συζητήσεις και εκδηλώσεις, τα στρατηγικά ζητήματα για την πορεία της Κύπρου στο μέλλον.
Βραβείο Πρωτοποριακής Δημιουργίας «Γιάννος Κρανιδιώτης»
«Τι θα γίνει, όμως, στην περίπτωση κατά την οποία εξαιτίας της Τουρκικής αδιαλλαξίας δεν ευοδωθούν οι διαπραγματεύσεις για επίλυση του Κυπριακού πριν ολοκληρωθούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις; Η άποψή μας είναι ότι η Κύπρος και τότε θα πρέπει να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, νομικά ολόκληρη, αλλά η Πράξη Προσχώρησης θα έχει εφαρμογή στο ελεύθερο τμήμα όσο διαρκεί η κατοχή.
Οι προσπάθειες για την επίλυση του Κυπριακού θα πρέπει να συνεχιστούν και μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με την ελπίδα ότι θα εξευρεθεί δίκαιη και βιώσιμη λύση. Η Κύπρος δεν μπορεί να παραμείνει όμηρος της Τουρκίας και να τιμωρηθεί για δεύτερη φορά εξαιτίας της τουρκικής πολιτικής. Πρέπει να γίνει συνείδηση ότι η επίλυση του Κυπριακού και η Ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου εξυπηρετούν συγχρόνως ολόκληρο τον πληθυσμό της Κύπρου, Έλληνες και Τούρκους».
Γιάννος Κρανιδιώτης
Ο ΓΙΑΝΝΟΣ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…
Σαν σήμερα, το 1999, έφυγε ο Γ. Κρανιδιώτης σε αεροπορικό ατύχημα στο Βουκουρέστι. Εντυπωσιακή σιωπή. Δεν θυμάται κανένας-εκτός από τους συνήθεις φίλους. Με σιωπή, ή όχι, η ιστορία γράφει. Οραματίστηκε και υλοποίησε το σχέδιο για την ένταξη στην ΕΕ. Με τη στήριξη του Α. Παπανδρέου πέτυχε τη συμφωνία της 6ης Μαρτίου 1995. Καθορισμός χρονοδιαγράμματος για έναρξη ενταξιακών συνομιλιών. Σε πλήρη συνεργασία με τον Κ. Σημίτη σχεδίασε τη στρατηγικη για το Ελσίνκι όπως τη δημοσιοποίησε στις 12 Ιουλίου 1999 και υλοποίησε ο Κ. Σημίτης τον Δεκέμβριο του 1999. Χωρίς τις δύο αυτές επιτυχίες η Κύπρος θα ήταν ακόμα στο κίνημα των αδεσμεύτων. Κανένα κυπριακό κόμμα δεν στήριξε τις επιτυχίες αυτές. Σιωπούσαν, αν δεν διαφωνούσαν.
Δεν θα δείτε σήμερα ανακοινώσεις για τον Γιαννο, δεν έχει λόγους το κομματικό κατεστημένο να τον θυμάται. Τον θυμούνται όμως πολλοι Κύπριοι πολίτες, είναι όλοι αυτοί που λενε “άλλη θα ήταν η πορεία των πραγμάτων με τον Γιάννο εν ζωή” ! Εφυγε χωρίς να δει την 1 Μαϊου 2004- την σχεδίασε ομως. Έφυγε με το παράπονο ότι δεχόταν πόλεμο από την Κύπρο από τους οπαδούς του “όλα η τίποτα”, τους υποστηρικτές της στασιμοτητας.
Μεταφέρω τα λόγια του αυτούσια, τέλος Ιουλίου 1999: “Σχεδιάζω τη στρατηγική για τον Δεκέμβριο, ούτε ρωτούν, ούτε θέλουν να μάθουν την πολιτική μας. Αν κάτι πάει στραβά, θα τους φταίει ο ενδοτικός Γιάννος !” Τα μάτια του άλλαξαν χρώμα. Δεν το δεχόταν αυτό, τον πίεζε αφόρητα. Αλλά είχε πείσμα, αντοχές, πίστη στο σχέδιό του «η ένταξη να γίνει ο καταλύτης της λύσης». Και συνέχισε: «να ενταχθούμε μόνο, so what, αφού η Κύπρος στα θέματα οικονομίας είναι σε καλύτερη θεση από άλλα κρατη-μέλη. Όλη η υπόθεση είναι να λύσουμε το κυπριακό!». Έτσι είναι τα πράγματα: αντί να μετατρεψουμε τη συμμετοχή μας στην ΕΕ σε καταλύτη της λύσης, την αξιοποιήσαμε σε μηχανισμό που παράγει «χρυσά διαβατήρια» για τον κάθε τυχοδιώκτη.
Τρεις σκέψεις που χαρακτηρίζουν την πολιτική του φιλοσοφία:
Εγγραφείτε τώρα στο Newsletter μας