Γίνονται άπειρα πράγματα γύρω μας κάθε μέρα, που θα έπρεπε να μας κάνουν να θυμώνουμε, να φωνάζουμε «κανεί πιον». Δεν το κάνουμε. Κάποιοι από εμάς το ψιθυρίζουν. Άλλοι επιλέγουν τον προσωπικό τους ενδοκόσμιο αναχωρητισμό, επιλέγουν το «δεν ασχολούμαι». Και πολλοί άλλοι αναστενάζουν με ανακούφιση, γιατί ευτυχώς υπάρχει και ο τουρκικός επεκτατισμός, για να μας βγάλει […]
Πριν από μερικούς μήνες, σε άρθρο με παρόμοιο τίτλο, υποστήριζα ότι το σχετικά άναρχο παγκόσμιο σκηνικό δημιουργεί εκρηκτικές συνθήκες. Και ότι ο μόνος τρόπος για να αποφύγουμε τη βαρβαρότητα είναι να οικοδομηθεί σταδιακά ένα πιο ισχυρό πλαίσιο σχεδιασμού για το μέλλον. Αυτό δεν είναι ουτοπικό. Αν συγκρίνουμε το σήμερα με το πόσο περιορισμένες ήταν οι […]
Σε ένα παραδοσιακό ανατολίτικο παραμύθι με τίτλο «Η τίγρη της Βεγγάλης», ένα καθόλου γενναίο αιλουροειδές κρύβεται ένα βράδυ στη βεράντα μιας γριάς, για να προστατευτεί από τη βροχή. Από το μισάνοιχτο παράθυρο ακούει τη γριά να μονολογεί: «Ω θεέ μου, στάζει η στέγη! Τίποτε δε με φοβίζει περισσότερο από μια στέγη που στάζει. Ούτε καν […]
Η απάτη είναι έντονα παρούσα σε κάθε μορφής δραστηριότητα. Δεν είναι τυχαίο που στην αρχαιότητα ήταν «προσωποποιημένη», ως ένα είδος θεότητας – κόρη της Νύχτας. Και που ο Σεφέρης τη συμβολοποίησε – το φεγγάρι. Η εξαπάτηση μπορεί να είναι λιγότερο ή περισσότερο συνειδητή. Ξεκινά από τα μικρά «κατά συνθήκην ψεύδη» και φτάνει μέχρι τις καλά […]
Σε ένα εξαιρετικό βιβλίο του με τίτλο «Ιστορική σκέψη και άλλα αφύσικα πράγματα» ο Sam Winebourg παρουσιάζει σημαντικά συμπεράσματα για τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα. Μεταξύ άλλων, και τα αποτελέσματα μιας έρευνας όπου το μέσο για εξαγωγή συμπερασμάτων ήταν ο τρόπος πρόσληψης των ομιλιών του Αβραάμ Λίνκολν. Μέσα από αυτήν, αποδεικνύεται μεταξύ άλλων ότι […]
Νομίζω το έχω αναφέρει ξανά. Προς το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ξεδιπλωνόταν η σοβιετική αντεπίθεση κατά των Γερμανών, ένας δημοσιογράφος αθηναϊκής εφημερίδας δημοσίευσε άρθρο με τίτλο-παραίνεση προς τον στρατάρχη των σοβιετικών στρατευμάτων: «Δεξιότερον Ζούκοφ!». Ήταν μια «οδηγία» για το πού θα έπρεπε να μετακινήσουν στο μέτωπο τα στρατεύματά τους οι Σοβιετικοί. Σήμερα, αυτό […]
Πολιτικοί και δημοσιογράφοι αρέσκονται σε αναφορές στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στην πολιτική του Χίτλερ. Το τελευταίο διάστημα, μάλιστα, με αφορμή τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, έγιναν από δημόσια πρόσωπα αναφορές και στην καταστροφική «πολιτική κατευνασμού», που ακολουθούσαν για χρόνια οι μεγάλες δυνάμεις απέναντι στη Γερμανία, πριν τον πόλεμο. Ακόμη και ο Πρόεδρος […]
Τη δεκαετία του 1960, ένα από τα πιο δημοφιλή τηλεοπτικά προγράμματα ήταν το «Απαντήστε παιδιά». Μαθητές Δημοτικού, χωρισμένοι σε δύο ομάδες, απαντούσαν σε ερωτήσεις γενικών γνώσεων που υπέβαλλε ο μεγάλος δάσκαλος Φρίξος Πετρίδης. Ήταν οι εποχές που οι μεγάλοι ρωτούσαν ή διέτασσαν, και οι μικροί απαντούσαν ή υπάκουαν. Από τότε, έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Οι […]
Η αβάσταχτη βαρύτητα των μύθων Το ανθρώπινο είδος στο οποίο ανήκουμε δεν ήταν το πιο έξυπνο, ούτε το πιο δυνατό βιολογικά. Για την ακρίβεια, ο Homo Sapiens ήταν ίσως το πιο αδύναμο και φοβισμένο είδος ανθρώπου. Αλλά, διέθετε το σπάνιο χαρακτηριστικό της χρηστικής φαντασίας: Έφτιαχνε πάντα βολικά παραμύθια, που καθησύχαζαν τους φόβους και τις αδυναμίες […]
Το 1974, στην Ελλάδα και στην Ελληνοκυπριακή κοινότητα απλώθηκε ένα τεράστιο κύμα οργής κατά των ΗΠΑ. Η Ουάσιγκτον θεωρούνταν υπαίτια για την επταετή στήριξη των συνταγματαρχών, το πραξικόπημα στην Κύπρο, και την εισβολή της Τουρκίας. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήξερε ότι οι ΗΠΑ είχαν ευθύνες και για τα τρία, αλλά γνώριζε επίσης ότι αυτές οι ευθύνες […]
Το αυταρχικό κράτος «Η Δημοκρατία ολοκληρώνεται όταν μπορούν τα ασκούνται τα δικαιώματα και να τηρούνται οι υποχρεώσεις, αλλά και όταν τα υποκείμενα των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων έχουν συγκαθορίσει το περιεχόμενο των κανόνων που τα προβλέπουν. Αυτόνομοι γίνονται οι πολίτες όχι μόνο αν λειτουργούν ως παθητικοί εφαρμοστές του δικαίου… αλλά και αν συναποφασίζουν ενεργά για το […]
Η θορυβώδης μοναξιά Υπάρχουν πολλών λογιών μοναξιές. Κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται μόνοι επειδή τους λείπει ο ουσιαστικός δεσμός και η επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Είτε λόγω συγκυριών, είτε επειδή λόγω χαρακτήρα δεν βρίσκουν εύκολα τον δρόμο της συνάφειας και της αλληλεπίδρασης με τους άλλους. Από την άλλη, υπάρχει και η κατ’ επιλογή μοναχικότητα: Επειδή όλα γίνονται […]
