Ένα πανό για ξεπούλημα
Την Πέμπτη, 3 Σεπτεμβρίου, έγινε μια διαμαρτυρία έξω από το Προεδρικό που αφορούσε την Ομοσπονδιακή Κύπρο και την Αμμόχωστο. Υπήρξαν διάφορα πανό, που καλούσαν τον Πρόεδρο να επιστρέψει στο τραπέζι των συνομιλιών, να αποδεχτεί το πλαίσιο Γκουτέρες και να επιλυθεί επιτέλους το μεγαλύτερο πρόβλημα που ταλανίζει τη χώρα γιατί όπως φαίνεται από το 2017 που ο Πρόεδρος τίναξε τις συνομιλίες στον αέρα, τα σύνορα της χώρας μας «μετακινήθηκαν». Συνθήματα όπως «Δεν συμβιβαζόμαστε με τον διαχωρισμό, ούτε στη γη ούτε στο νερό» ήταν κυρίαρχα. Η Τουρκία εισέβαλε στις Αποκλειστικές Οικονομικές μας Ζώνες και μας έχει περικυκλώσει και παράλληλα προγραμματίζει τον εποικισμό της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, αγνοώντας τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις δηλώσεις του Τουρκοκυπριακού ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί ο οποίος και αυτός με την σειρά του επικαλείται τα ίδια ψηφίσματα για να εμποδίσει τον Τατάρ να προχωρήσει σ’ ένα τέτοιο απάνθρωπο εγχείρημα.
Το πανό βέβαια που εξόργισε, μερικούς Λεμεσιανούς, μαζί και τον Γενικό Γραμματέα του ΔΗΚΟ, ήταν το εξής: «Στις πλάτες των προσφύγων, πετά η Λεμεσός, αντραπείτε». Αυτό το πανό σε φωτογραφία, μαζί με άλλα έκαναν τον γύρο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Ο ΓΓ του ΔΗΚΟ έγραψε για το συγκεκριμένο πανό στο τουίτερ: «Ότι πιο αισχρό και προσβλητικό έχω διαβάσει για την πόλη ΜΟΥ. Η σκλαβωμένη πατρίδα είναι πατρίδα ΟΛΩΝ μας. Όποιος προσπαθεί να μοιράσει τον λαό σε λιγότερο και περισσότερο πατριώτες, λόγω του τόπου καταγωγής είναι ανόητος και εξυπηρετεί τους τούρκους. Αντραπείτε εσείς.»
Με μεγάλη μου λύπη, συνειδητοποίησα για ακόμα μια φορά, πόσο ελλιπής είναι η παιδεία μας και πόσοι λειτουργούν χωρίς κριτική σκέψη και βαθιά παιδεία. Ένα παιδί ηλικίας από 6 χρονών ως 10 χρονών, θα έκανε παρόμοια σκέψη με την ανάρτηση του ΓΓ του ΔΗΚΟ. Ένα παιδί από 11 χρονών και άνω που ξεκινά να αναπτύσσει αφαιρετική σκέψη και να συνδέει τι ακριβώς συμβαίνει γύρω του και στον τόπο τόσα χρόνια, αντιλαμβάνεται ότι το πανό αναφέρεται στην διαφθορά και ότι το ξεπούλημα της μισής Κύπρου, οφείλεται κυρίως στην διαφθορά και όχι αποκλειστικά στην αδιαλλαξία της Τουρκίας, που κάποτε ονομάζαμε αδιαλλαξία του Ντεκτάς.
Όσες φορές υπήρξε η ευκαιρία, η ελληνοκυπριακή πλευρά ερμήνευε τις εξελίξεις λανθασμένα και με υπεροψία για αυτό και τίναζε στον αέρα την πιθανότητα επίλυσης του Κυπριακού. Το 2004 ενταχθήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θεωρήσαμε θα είχαμε τόση δύναμη στα χέρια μας που θα διαπραγματευόμαστε την λύση από θέση ισχύος για αυτό και όλο το επικοινωνιακό παιχνίδι με τις διαστρεβλώσεις του σχεδίου Ανάν. Το 2017, τινάξαμε την ευκαιρία στον Κραν Μοντανά και σκαρφιστήκαμε τα δυο κράτη, γιατί θεωρήσαμε ότι με τα αέρια, θα γινόμασταν ισχυροί παίχτες στην Ανατολική Μεσόγειο και όλοι και όλα, θα στρέφονταν γύρω από εμάς! Τελικά, τι μας έμεινε; Ότι είμαστε περικυκλωμένοι από Τουρκικά πλοία, μηδέν αέρια, ούτε θα προχωρήσουν οι γεωτρήσεις, η Αμμόχωστος εποικείται, εδώ και τρία χρόνια τα κράτη μέλη της ΕΕ αντιλαμβάνονται ότι δεν ενδιαφερόμαστε να λύσουμε το Κυπριακό πρόβλημα και παράλληλα κοιτάζουν τα δικά τους συμφέροντα με την Τουρκία. Επομένως, αναμένουμε στο ακουστικό ανώδυνες κυρώσεις τις οποίες τα ΜΜΕ φουσκώνουν για να εξυπηρετούν την κυβέρνηση, την ίδια ώρα που ξεπουλάμε και την Κύπρο που μας απέμεινε δίνοντας διαβατήρια σε κάθε εγκληματία για να πλουτίζουν συγκεκριμένοι ελιτ κύκλοι και η διεθνής κοινότητα να θεωρεί την Κύπρο ένα σκουπίδι, ή καλύτερο ένα τεράστιο πλυντήριο.
Οι πρόσφυγες σε αυτό το κράτος ήταν και είναι ο τελευταίος τροχός της άμαξας. Άνθρωποι που σβήνουν σιγά σιγά και μαζί τους σβήνει και η ελπίδα της δικαίωσης. Άνθρωποι που μόχθησαν όσο κανένας άλλος να σταθούν στα πόδια τους. Για αυτό κύριε Αντωνιάδη, θα σας πω εγώ τι θεωρώ αισχρό. Αισχρό θεωρώ που όλοι εσείς βολεύεστε και κλείνετε το στόμα σας μπροστά στο ξεπούλημα της Κύπρου. Αισχρό είναι που όλοι εσείς παίζετε μουσικές καρέκλες εις βάρος του λαού και εσείς πρώτοι έπρεπε να ντρέπεστε για την κατάντια του τόπου. Δεν σας φταίνε οι πρόσφυγες…
