Επικίνδυνη η πολιτική εξυπηρέτησης ξένων συμφερόντων
Το ΔΣ του ΟΠΕΚ θεωρεί εξαιρετικά ανησυχητικές τις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών για τις πραγματικές σκοπιμότητες των τριμερών συναντήσεων. Ήταν ήδη γνωστό ότι αυτές αποσκοπούσαν κυρίως στην εξυπηρέτηση εσωτερικών αναγκών των ηγετών Κύπρου – Ελλάδας – Ισραήλ, γι’ αυτό και διεξάγονταν όποτε υπήρχε σχετική ανάγκη. Επίσης, ήταν γνωστό ότι κατά κανόνα ήταν άνευ πραγματικού περιεχομένου, γι’ αυτό και δεν αντιμετώπιζαν ακόμη και στοιχειώδη πρακτικά προβλήματα (π.χ. τη διαφωνία με το Ισραήλ για το οικόπεδο «Αφροδίτη»). Τώρα, όμως, αποκαλύπτεται ότι ο Πρόεδρος και ο Υπουργός Εξωτερικών, χωρίς να επιδιώκουν συνειδητά το κακό της Κύπρου, μας έχουν εντάξει σε ένα φαύλο κύκλο που δεν εξυπηρετεί τις υποθέσεις μας, αλλά ξένες μεθοδεύσεις:
- Ενώ η τελευταία τριμερής ήταν προγραμματισμένη να γίνει στην Κρήτη, έγινε εσπευσμένα στην Ιερουσαλήμ, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι προεκλογικές ανάγκες του κ. Νετανιάχου. Ο οποίος αντιμετωπίζει στη χώρα του ένα πολύ βαρύ κλίμα κατηγοριών για ακραία φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής.
- Η τριμερής είχε χαρακτήρα εξ αποστάσεως πανηγυρικής στήριξης του κ. Νετανιάχου, από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, με αντάλλαγμα τη στήριξη του εβραϊκού λόμπι προς τον τελευταίο, εν όψει της κρίσιμης έκθεσης για τον τρόπο εκλογής του.
- Η «συνενοχή» της Κύπρου στο όλο σκηνικό – σύνοδος στην Ιερουσαλήμ, πράγμα που αποτελεί πρόκληση προς τους Άραβες, εξαγγελία σε αυτήν από τις ΗΠΑ για αναγνώριση των υψωμάτων Γκολάν ως «έδαφος του Ισραήλ», συμμετοχή στην παράσταση ακροδεξιού παροξυσμού – εξυπηρετεί τον κ. Νετανιάχου και τον κ. Τραμπ, αλλά όχι την Κύπρο. Η πατρίδα μας δημιουργεί μόνον εχθρούς, χωρίς να κερδίζει τίποτε από τη σύμπλευση με τη ρητορική και τους σχεδιασμούς Τραμπ-Νετανιάχου.
- Η αντιτουρκική ρητορική των Νετανιάχου-Τραμπ μπορεί να είναι «ελκυστική» για τον Πρόεδρο, αλλά δεν οδηγεί πουθενά. Πολύ σύντομα θα εξασφαλίσουν τα ανταλλάγματα που θέλουν από την Άγκυρα, και τότε θα αποδειχτεί ότι οι μόνοι χαμένοι θα είναι όσοι τους εξυπηρέτησαν. Στα νερά της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός από το προπαγανδιστικό κατασκεύασμα του κ. Νετανιάχου για τον «East Med», θα καταποντιστεί και η αποτελεσματική πολιτική δεκαετιών των προκατόχων των κ. Αναστασιάδη και Χριστοδουλίδη για τις σχέσεις με τις χώρες στην περιοχή.
- Η Λευκωσία, προκειμένου να εξυπηρετήσει προσωρινής απόδοσης σκοπιμότητες εσωτερικής πολιτικής, επιλέγει έναν δρόμο σύγκρουσης ακόμη και με την Αθήνα. Η ελληνική κυβέρνηση δεν συμμερίζεται την πολιτική με τα «τύμπανα πολέμου» που υιοθετεί η Λευκωσία, δεν συμφωνεί με την κάθετη σύγκρουση με την Τουρκία. Οι εν εξελίξει προσπάθειες του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών κ. Κατρούγκαλου για ειρήνη στην περιοχή βρίσκονται σε ευθεία διαφωνία με την «επιθετική» πολιτική της Λευκωσίας.
- Οι παρενέργειες της πολιτικής της Λευκωσίας έχουν ήδη αρνητικά αποτελέσματα: Αστάθεια, αβεβαιότητα, άνοιγμα της πόρτας σε πιθανές περιπέτειες. Αυτή η πολιτική μπορεί να διευκολύνει τον Πρόεδρο και τον υπουργό Εξωτερικών προσωρινά, ώστε να αναστείλουν τις προσπάθειες του ΟΗΕ για συμφωνία στους όρους αναφοράς και επανέναρξη των συνομιλιών, αλλά τελικά έχουν διπλό κόστος: Εκτός του ότι μας απομακρύνουν από τη λύση, δημιουργούν επιπλέον τείχη στον δρόμο για πιθανή αξιοποίηση του φυσικού αερίου. Η αστάθεια που δημιουργεί στην περιοχή η πολιτική της Λευκωσίας ήδη ώθησε την Exxon Mobil στο πάγωμα ουσιαστικά της δραστηριότητάς της στην ΑΟΖ μας. Ενώ ο κ. Λακκοτρύπης διαβεβαίωνε προ μηνός ότι η επιβεβαιωτική γεώτρηση θα γινόταν «σε μερικές εβδομάδες», η Exxon Mobil ανακοίνωσε ότι την αναστέλλει για το 2020.
Το ΔΣ του ΟΠΕΚ θεωρεί ότι επιβάλλεται άμεσα η πλήρης αναθεώρηση της πολιτικής που ακολουθεί η Λευκωσία. Η συστηματική αποξένωση από τις διαδικασίες και τους μηχανισμούς της Ε.Ε. και του ΟΗΕ, και η αναζήτηση διεξόδων διαφυγής μέσα από τυχοδιωκτικές τακτικές, δεν μπορούν να είναι η επίσημη πολιτική της Λευκωσίας.
Η συμβολή της Κύπρου στη σταθερότητα αντί στην αποσταθεροποίηση της περιοχής, μπορεί να γίνει πραγματικότητα μόνο αν η κυβέρνηση Αναστασιάδη επαναφέρει ως επείγουσα προτεραιότητα την επίλυση του Κυπριακού. Και μόνο αν ανταποκριθεί έμπρακτα στις συστάσεις των εταίρων και συμμάχων μας στην Ε.Ε. και στην επαναλαμβανόμενη έκκληση του ΓΓ του ΟΗΕ, εδώ και 20 μήνες, για επίδειξη βούλησης ώστε να επαναρχίσουν οι συνομιλίες, με στόχο την καταληκτική διαπραγμάτευση με βάση το Πλαίσιο Γκουτέρες.
Είναι ευθύνη του Προέδρου και του υπουργού Εξωτερικών να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες που προσφέρει η Ε.Ε. για ενδυνάμωση των μηχανισμών ασφάλειας. Ακρογωνιαίος λίθος αυτών των μηχανισμών είναι οι στρατηγικές ειρήνης και συνεργασίας, χωρίς αποκλεισμούς. Οι τυχοδιωκτικές επινοήσεις αξόνων ανταγωνισμού και ισχύος είναι λογικές Τραμπ-Νετανιάχου. Δεν έχουν καμιά σχέση με την πολιτική και τη φιλοσοφία της Ε.Ε.. Απλούστατα, τοποθετούν την Κύπρο στον χάρτη των υπηρετών ξένων προς την ίδια συμφερόντων, άρα και στο μάτι του κυκλώνα. Ως τον πιο αδύναμο κρίκο των αλλότριων παιγνίων στην περιοχή, ο οποίος στο τέλος θα κληθεί να πληρώσει και το μεγαλύτερο τίμημα.
Από το ΔΣ του ΟΠΕΚ
