Η απουσία των «ευ»
Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μην γνωρίζει τι είναι ο δείκτης νοημοσύνης ή το λεγόμενο IQ. Μάλιστα δημιουργήθηκαν πολλά και διαφορετικά τεστ νοημοσύνης για να καθορίσουν με αριθμούς αυτό το δείκτη. Τεστ που μετρούν τη μαθηματική, οπτική, γλωσσική ικανότητα κλπ και που στο τέλος δίνουν μέσα από μια φόρμουλα ένα σκορ που θεωρείται ο δείκτης ευφυΐας μας. Όμως, δεν θα ασχοληθώ με τον δείκτη αυτό, αλλά με την ευφυΐα γενικότερα που όπως φαίνεται εδώ στο νησί μας είναι πολύ περιορισμένη.
Σε πάρα πολλές έρευνες που αφορούν την ηγεσία και τους ηγέτες ένα από τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά που καταγράφονται για τους ευφυείς ηγέτες είναι η ικανότητα τους να είναι ευέλικτοι (flexible) και εύστροφοι(agile). Εννοώντας, κυρίως ότι όταν ο ηγέτης δημιουργεί συνθήκες ή παίρνει αποφάσεις οι οποίες θεωρούσε στην αρχή ότι θα έφερναν ένα θετικό αποτέλεσμα και θα ωφελούσε το σύνολο, αλλά που τελικά οδηγούν σε αρνητικά αποτελέσματα και τεράστιες καταστροφικές συνέπειες στο σύνολο, τότε η ευφυΐα του αφορά στην ευστροφία του να πάρει μια άλλη απόφαση (ίσως και την αντίθετη από αυτή που πήρε), να ελιχθεί και να κάνει κάτι άλλο αντί να μουλαρώνει και να συνεχίζει στον ίδιο καταστροφικό δρόμο.
Νομίζω πολλοί από εμάς το βιώσαμε αυτό από ηγέτες στους χώρους εργασίας μας. Νομίζω όμως ότι όλοι το βιώνουμε τώρα, με τις πολιτικές αποφάσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και του Υπουργό Εξωτερικών όσον αφορά την κατάσταση που μας έχουν μπλέξει με τις λάθος αναλύσεις και υποθέσεις τους, καταλήγοντας κυκλωμένοι γύρω γύρω στη θάλασσα και μοιρασμένοι στο έδαφος. Εδώ και δύο και κάτι χρόνια, έλαβαν την πολιτική απόφαση να εγκαταλείψουν τις συνομιλίες στο Κραν Μοντανά και να επενδύσουν στην ιδέα ότι θα γίνουμε κυρίαρχοι παίχτες στη Μεσόγειο με την εξόρυξη φυσικού αερίου. Με αυτή λοιπόν την απόφαση, εδώ και δύο χρόνια, παρέλυσαν τα τρυπάνια των εταιριών, τα οποία έχουν αναστείλει τις εργασίες τους μέχρι νεωτέρας και μας κατέκλυσαν τούρκικα πλοία στέλλοντας ξεκάθαρο μήνυμα ως προς το τι θα μας συμβαίνει με άλυτο το Κυπριακό. Αυτές λοιπόν οι αποφάσεις των δύο Νίκων επέτρεψαν μια δεύτερη εισβολή και ας μην αντιλαμβάνεται ο κόσμος το μέγεθος της σοβαρότητας αυτού που βιώνουμε.
Ενώ λοιπόν, οι δυο Νίκοι αντιλαμβάνονται ότι οι αποφάσεις αυτές θέτουν τη χώρα σε κίνδυνο, επιμένουν να συνεχίζουν στην ίδια γραμμή ζητώντας από τον διεθνή παράγοντα να τους στηρίξει έμπρακτα πράγμα που εδώ και ένα χρόνο δεν φαίνεται να συμβαίνει. Μάλιστα, ο ΥπΕξ δίνει ρεσιτάλ σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις για να μας πείσει πόσο δυνατές είναι οι ανακοινώσεις που εξέδωσαν κάποιες χώρες, άλλωστε για αυτό τον πληρώνουμε να αναλώνεται στο να μας πείσει για αθλιότητες. Από την άλλη, ο Αβέρωφ σε μια ορθολογιστική προσέγγιση είπε πριν λίγες μέρες ότι κανένας δεν θα έρθει να πολεμήσει για εμάς και έχει απόλυτο δίκαιο. Παρόμοια ορθολογιστική προσέγγιση είχε και ο αείμνηστος Κληρίδης, ότι το θέμα αέρια πρέπει να παραμείνει στο συρτάρι όσο το Κυπριακό είναι άλυτο.
Απλά πράγματα, η θεωρία του Δαρβίνου, μιλάει για την εξέλιξη των ειδών, υποστηρίζοντας ότι επιβιώνουν τα είδη που είναι ευέλικτα και μπορούν να ανταπεξέλθουν στις εκάστοτε συνθήκες αλλιώς εξαφανίζονται. Οι ευφυείς ηγέτες τι θα έκαναν αυτή τη στιγμή; Με την ευστροφία τους θα ανέτρεπαν αυτό το κλίμα, ζητώντας με έντονο τρόπο την επαναφορά των συνομιλιών από εκεί που έμειναν και αποδεχόμενοι έμπρακτα το πλαίσιο Γκουτέρες. Όσο χρόνο αναλώνουν για να πείσουν το διεθνή παράγοντα να καταδικάσει ή να τιμωρήσει την Τουρκία, θα μπορούσαν να τον αξιοποιήσουν σ ένα διάλογο με τα κράτη μέλη της ΕΕ αλλά και το διεθνή παράγοντα έχοντας στο επίκεντρο των συζητήσεων τους την αναβίωση του Ελσίνκι με επίκεντρο τις ευρωτουρκικές σχέσεις και τη σύνδεση τους με την ασφάλεια και επίλυση του Κυπριακού.
Όλα αυτά βέβαια όταν έχεις ευφυείς ηγέτες στο τιμόνι της χώρας και όχι κουτοπόνηρους αριβιστές!
