Σε ποια σκηνή θεατές;

Σταματημένη στα φανάρια, μπήκε μπροστά μου ένα μηχανάκι του οποίου ο οδηγός φώναζε και έβριζε ανάμεσα στο κράνος και τον αέρα (θεώρησα ότι μιλούσε στο κινητό μέσω ακουστικών) και μετά έφυγε σαν σφαίρα πριν καν αλλάξει το φανάρι και γίνει πράσινο και μου κόπηκαν τα πόδια. Στο επόμενο στρίψιμο, ένα αυτοκίνητο σταματάει στην άκρη του δρόμου και μια μάνα κατεβάζει με απελπισία το ένα από τα τρία παιδιά που είχε στα πίσω καθίσματα, του φώναζε, μού φάνηκε ότι του είπε «θα σε αφήσω εδώ να μάθεις», μαύρισε η ψυχή μου.   Ήθελα να σταματήσω να εμπλακώ σε αυτή τη σκηνή όπως έκανα πριν κάποια χρόνια που ένας οδηγός κολλημένος στην κίνηση πέταξε σκουπίδια στο δρόμο, κατέβηκα τα μάζεψα του άνοιξα την πόρτα και του τα πέταξα πίσω στο αυτοκίνητο και μόνο που δεν με  έδειρε…

Σας έτυχε να θέλετε να εμπλακείτε σε σκηνές που εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια σας; ή να θέλετε να κάνετε κάτι, οτιδήποτε για ειδήσεις που παρακολουθείτε στους δέκτες σας ως αμέτοχοι θεατές; Αν ναι ποιες είναι αυτές οι σκηνές; Ποιες είναι αυτές οι ειδήσεις; Αν πιάσουμε τα πρόσφατα γεγονότα στο νησί μας, σε ποια σκηνή από όλες θα θέλατε να εμπλακείτε και να την αλλάξετε; Στο κλείσιμο του Συνεργατισμού, στην παραίτηση και παραδειγματική τιμωρία όλων των εμπλεκομένων, στους μισθούς που αποκόπηκαν παράνομα από τους υπαλλήλους του κράτους και που η αποζημίωση τους θα μας στρέψει και πάλι στον πάτο αποδεικνύοντας στην ουσία, αυτό που λέγαμε κάποιοι εδώ και πολύ καιρό, ότι δηλαδή δεν υπάρχει ουσιαστική βελτίωση της οικονομίας εδώ και 6 χρόνια και ότι η ανάπτυξη που πλασάρεται είναι  πλασματική. Ποια σκηνή δεν αντέχεται; Την διάλυση των συνομιλιών και την σταδιακή διχοτόμηση του νησιού μας;  Σπίτια βγαίνουν στο σφυρί, συμπολίτες μας μένουν άστεγοι και έχουμε πλέον επίσημα ποσοστά αστέγων και φτώχιας που δεν είχαμε ποτέ προηγουμένως. Ποια στ αλήθεια σκηνή θέλετε να αντιστρέψετε; Εσκεμμένα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που καλείται ο καθένας από εμάς να πληρώσει ως τα θύματα μιας καλοστημένης κομπίνας; Ποια σκηνή σας θυμώνει πιο πολύ σε αυτή την κοινωνία που ζούμε; Σε ποια θα θέλατε να παρέμβετε και να την αλλάξετε;

Μάλλον καμιά…είμαστε όλοι πιο ασφαλείς ως θεατές των μεγάλων καταστροφών που γίνονται αυτή τη στιγμή εις βάρος της οικονομίας της χώρας μας και την σταδιακή διχοτόμηση της. Μόνο για  ασήμαντα γεγονότα επιλέγουμε να μην είμαστε θεατές! Επιλέγουμε να μαλώσουμε με αυτόν που μπήκε μπροστά μας στα ταμεία της υπεραγοράς, αυτόν που μας πήρε το παρκινγκ, για το σκύλο του γείτονα που γαβγίζει, να βρίσουμε ασταμάτητα αυτόν που πάει πολύ αργά στους δρόμους δημιουργώντας κυκλοφοριακό πρόβλημα και καθυστέρηση, να τσακωθούμε με τους δασκάλους των παιδιών μας…. Στα μεγάλα γεγονότα και ζητήματα του τόπου, αυτά δηλαδή που καθορίζουν επί της ουσίας, το παρόν μας και το μέλλον των παιδιών μας σε αυτό τον τόπο είμαστε οι καλύτεροι παθητικοί θεατές. Καμία σκηνή δεν  μας συγκινεί, δεν μας τρομάζει, δεν μας απελπίζει. Γεγονότα και ειδήσεις που αφορούν το νησί μας εκλαμβάνονται ως να αφορούν κάποιους άλλους, ως το να μην συμβαίνουν στα αλήθεια, είμαστε απελπιστικά αδιάφοροι θεατές.

Εσύ σε ποια σκηνή θα παρέμβεις επιτέλους και γιατί αργείς;