Θρανίο
Παρακολουθώ με μεγάλη περιέργεια και αγωνία ως γονιός και πολίτης αυτού του κράτους, τις δράσεις του Υπουργείου Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας για το θέμα της ασφάλειας και προστασίας των παιδιών μας από την πανδημία (COVID-19). Σας καλώ να σκεφτείτε το εξής ως γονείς: Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με χίλιες δυο θυσίες, προσπαθούμε κάθε μέρα για το καλύτερο τους, τους τρέχουμε στους γιατρούς με το παραμικρό, κάνουμε δυο δουλειές ή δουλεύουμε πάρα πολλές ώρες για να μην τους στερήσουμε οτιδήποτε που αφορά την μόρφωση τους και τις δραστηριότητες που τους ενδιαφέρουν, τρέμουμε πάνω στην τρίχα τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τους κακομαθαίνουμε. Από την άλλη, υπάρχει ένα Υπουργείο Παιδείας που λειτουργεί εξαιτίας των δικών μας φόρων που πληρώνουμε σε αυτό το κράτος και το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ, μας τρίβει στα μούτρα ότι η υγεία και η ασφάλεια των παιδιών μας είναι γραμμένη στα παλιά τους τα παπούτσια.
Η πανδημία κτύπησε την Κύπρο τον Μάρτιο, κλειστήκαμε στα σπίτια μας και βιώσαμε μέτρα που θύμιζαν άλλες εποχές και καθεστώτα. Βουλιάξαμε την παιδεία γιατί η τεχνολογία ήταν άγνωστη λέξη για αυτήν (αν σκεφτεί κανείς ότι τα σχολεία μας ούτε wifi δεν έχουν, ούτε ιστοσελίδες τα πλείστα κλπ), βουλιάξαμε την οικονομία, όχι πως πήγαινε καλά, γιατί πουλώντας διαβατήρια δεν παίρνεις τον τόπο μπροστά αλλά στον γκρεμό. Βουλιάξαμε γενικώς! Από όπου και αν το πιάσουμε, το μόνο που πιστώθηκε στην κυβέρνηση είναι ότι εισάκουσε τους ειδικούς και έλεγξε το κύμα της πανδημίας. Από την άλλη με όλα κλειστά και τον κόσμο να απαγορεύεται να κυκλοφορεί, ήταν πανεύκολο να περιοριστεί η μετάδοση του ιού. Από τον Μάιο το σταδιακό άνοιγμα των πάντων χωρίς ουσιαστική εκπαίδευση, αλλά από πάνω από πάνω, έβγαλαν στην επιφάνεια την ανικανότητα και τον αντιεπαγγελματισμό που κυριαρχεί σε αυτό τον τόπο.
Ας πάμε όμως στο ΥΠΠΑΝ και το γεγονός ότι τα παιδιά μας σε μια βδομάδα περίπου, θα πάνε πίσω στα σχολεία τους μετά από έξι ολόκληρους μήνες στο σπίτι. Αυτά τα παιδιά που κάθε γονιός δίνει και τη ζωή του αν χρειαστεί και που τα προστατεύσαμε και τα προστατεύουμε 100 φορές παραπάνω από τον Μάρτιο, το ΥΠΠΑΝ μας όχι απλά δεν ενδιαφέρεται για αυτά αλλά, υιοθέτησε εδώ και πάρα πολλούς μήνες μια επιπόλαιη οπτική για την ασφάλεια και υγεία των παιδιών μας. Εδώ και 6 μήνες δεν έκανε τίποτα όσο αφορά την προετοιμασία της σχολικής χρονιάς 2020-2021 με κορωνοϊό. Είμαστε μια βδομάδα πριν το άνοιγμα των σχολείων και συζητάνε για θρανία. Θρανία! Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες, τα σχολεία είναι έτοιμα να υποδεχτούν τα παιδιά με όλα τα πρωτοκόλλα για την ασφάλεια και υγεία εδώ και μήνες και απλά παρακολουθούν και είναι σε ετοιμότητα για οποιαδήποτε έρευνα δει το φως της δημοσιότητας και χρειάζεται να κάνουν κάποια αλλαγή. Εδώ εμείς, δεν έχουμε τα στοιχειώδη! Θρανία! Πολλές χώρες διαρρύθμισαν τις τάξεις τους εδώ και μήνες με μονά θρανία το Υπουργείο μας αποφάσισε για τριθέσια γιατί εμείς ως γνωστόν έχουμε τεράστιες τάξεις και αν δεν δώσουμε και τις απαραίτητες μίζες στο εργοστάσιο/πελεκανιό δεν γίνεται! Θρανία που θα μας τα φέρει το πιο πιθανόν ο Άγιος Βασίλης τα Χριστούγεννα…
Ζηλεύω πραγματικά όλους αυτούς τους γονείς και πολίτες άλλων πολιτισμένων χωρών που μπορούν να βασιστούν στο κράτος τους. Που αισθάνονται ήσυχοι ότι το κράτος τους μεριμνά για την ασφάλεια και υγεία τους. Εδώ εμείς επιβιώνουμε μόνοι μας και από καθαρή τύχη και έχουμε και ένα ΥΠΠΑΝ που ούτε τη μόρφωση των παιδιών μας δεν μπορεί να εξασφαλίσει πόσο μάλλον την υγεία τους…
