Το ελάφι στο ψυγείο
Διανύουμε μια περίοδο που οτιδήποτε παράλογο σερβίρεται στην κοινωνία ως λογικό. Ξεκίνησε, με λίγα λόγια, η κούρσα του λαφαζάνη, όχι του βουλευτή του Σύριζα, αλλά του Κύπριου υποψήφιου πολιτικού. Ο μεγαλύτερος φαφλατάς, αυτός που θα εκστομίσει τα μεγαλύτερα και τα πιο πολλά ψέματα κερδίζει τις εντυπώσεις. Σταθερά, βέβαια, σε αυτή τη φάση, μόνο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κλέβει εντυπώσεις χωρίς να χρειάζεται μεγάλα ψέματα, αλλά μεγάλες αποφάσεις, όπως αυτήν που χάρισε φόρους ύψους 19 εκατομμυρίων στα σωματεία. Ο λαός, δηλαδή, με απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας κλήθηκε αυτές τις μέρες να πληρώσει τους φόρους του κ. Πετρίδη του Αποελ, του κ. Θουκιδίδη της Νέας Σαλαμίνας, του κ. Φανιέρου του Ερμή, του κ. Τζιωνή της Ομόνοιας και όλων των υπολοίπων. Και αυτό θεωρείται λογικό σ’ ένα κράτος όπως το δικό μας!
Στα μέτρα αυτού του παραλογισμού εξαγγέλλονται από τους υποψήφιους έργα εκατομμυρίων που θα παραμείνουν ανύπαρκτα, δήθεν νέες στρατηγικές που είναι οι ίδιες με τις παλιές, κέντρα υγείας που ήδη έχουμε, επιδόματα και αυξήσεις που θα διαρκέσουν κάποιους μήνες. Ξεκίνησε μια ακριβοπληρωμένη εξαγορά συνειδήσεων χρησιμοποιώντας το χρήμα του λαού, της κοινωνίας που ολόκληρη στερείται και που κανονικά θα έπρεπε να της επιστρέφεται πίσω με την μορφή της ευημερίας του συνόλου και όχι των εκλεκτών λίγων. Για κάποιους φαίνεται να είναι η στιγμή τους, διανύουν περίοδο μέλιτος, ήρθε η στιγμή της θέσης ή της αύξησης που ανέμεναν. Για όλους τους υπόλοιπους αυτή η περίοδος μεταφράζεται σε αγωνία και άγχος για την επόμενη μέρα των εκλογών. Είμαστε, δυστυχώς, πλέον χωρίς εποπτεία από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως προς τα οικονομικά της χώρας και αυτό αμέσως συνεπάγεται αμέτρητες σπατάλες. Διαφαίνεται δηλαδή, η ανικανότητα των πολιτικών, όταν αφεθούν χωρίς κηδεμόνα, να κάνουν ορθό κουμάντο στα οικονομικά της χώρας και υποδεικνύεται με θλιβερό τρόπο, ότι χωρίς Τρόικα δεν έχουμε τη βούληση να προστατεύσουμε την οικονομία της χώρας. Ένα ανεξάρτητο μισό κράτος που χωρίς εποπτεία κατρακυλά και πάλι στην χρεωκοπία. Όπως ένα μωρό που χωρίς το γονιό του να του κάνει υποδείξεις για το τι είναι ορθό και τι λάθος δεν σταματά να κάνει ζαβολιές. Αυτή η πατρίδα είναι στα χέρια τους ένα ανώριμο μωρό που δεν του επιτρέπουν να μεγαλώσει και να ωριμάσει γιατί αν το αφήσουν να μεγαλώσει θα βγει από τον έλεγχο τους.
Στο επιχείρημα ότι οι δείχτες της οικονομίας πάνε πάνω και οι δείχτες της ανεργίας κάτω ξοδεύουν για να δοξαστούν. Η χώρα είναι στα χέρια ανθρώπων που κατέχουν πολιτική δύναμη αλλά που διακατέχονται την ίδια ώρα, από αντί-επαγγελματισμό, αδιαφορία, την απουσία προγραμματισμού, ορίζοντα ή προοπτικής. Η πολιτική δύναμη χρησιμοποιείται για την εξαγορά συνειδήσεων αντί να διοχετεύεται στον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας εξασφαλίζοντας της υγιείς και αποτελεσματικούς τρόπους λειτουργίας και διαβίωσης. Καμιά προεκλογική σε αυτό το τόπο μέχρι σήμερα δεν είχε το άρωμα του εκσυγχρονισμού. Κοιτάξετε σε εφημερίδες πριν 20 χρόνια θα παρατηρήσετε ότι τα ίδια πράγματα υποστηρίζονταν όπως και σήμερα. Κάντε ένα απλό πείραμα: στρέψτε το κεφάλι σας αλλού όταν σε ένα τηλεοπτικό κανάλι είναι προσκεκλημένος ένας νεαρός πολιτικός, προσπαθήστε να ακούσετε χωρίς να βλέπετε, αυτό που θα νιώσετε είναι ότι μιλά κάποιος που είναι 80 χρονών αντί 40, χωρίς βέβαια τη σοφία που μπορεί να έχει το ηλικιωμένο άτομο.
Δεν ξεχωρίζουμε πλέον τη λογική από τον παραλογισμό. Είναι λες και υποστηρίζουν ότι υπάρχει ένα ελάφι στο ψυγείο (κουβέντες που μπορεί να ακούσετε από κάποιο ψυχωτικό άτομο που δεν λαμβάνει ορθώς τη φαρμακευτική του αγωγή) και εμείς το δεχόμαστε αβίαστα, ούτε μπαίνουμε στην διαδικασία να χρησιμοποιήσουμε λογικά επιχειρήματα να τους αποδείξουμε το αντίθετο, ανοίγοντας απλά και μόνο το ψυγείο. Τα ελάφια κύριοι, είναι στα δάση, εισπνέουν καθαρό αέρα και όσο και αν αυτό βολεύει τη πολιτική σας δύναμη εύχομαι η κοινωνία να ανοίξει «απλά και μόνο το ψυγείο σας»!
