Το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, και η Κύπρος
Το ΔΣ του ΟΠΕΚ εκτιμά ότι, κάτω από προϋποθέσεις, η λήξη της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου στην Ελλάδα και η εκλογή σταθερής αυτοδύναμης κυβέρνησης μπορούν να λειτουργήσουν θετικά στα μεγάλα ανοιχτά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα. Συναφώς, με τις κατάλληλες προϋποθέσεις, μπορούν να γίνουν θετικά βήματα και στο Κυπριακό.
Στα θετικά του αποτελέσματος των εκλογών μπορούν να ενταχθούν τα εξής:
- Ενώ διασφαλίζεται η σταθερότητα με την εκλογή αυτοδύναμης κυβέρνησης, την ίδια στιγμή οι πέραν της Δεξιάς δυνάμεις διατηρούν έντονη παρουσία στο κοινοβούλιο, ώστε ο ρόλος ελέγχου της εξουσίας να είναι δυνάμει αποτελεσματικός και περιοριστικός των αυθαιρεσιών. Οι δυνάμεις της κοινωνικής αλληλεγγύης και του ευρωπαϊκού ουμανισμού διατηρούν σημαντικό ρόλο, εντός και εκτός αξιωματικής αντιπολίτευσης.
- Η αξιοποίηση πολλών εξωκοινοβουλευτικών προσωπικοτήτων που δεν ανήκουν οργανικά στο κυβερνών κόμμα μπορεί να θεωρηθεί ότι κινείται προς την ορθή κατεύθυνση.
- Οι δυνάμεις της Ακροδεξιάς και του εθνικιστικού λαϊκισμού έχουν υποχωρήσει αισθητά. Η ελληνική κοινωνία έκανε ένα άλμα ωρίμανσης, μειώνοντας σημαντικά τα ποσοστά αυτών των δυνάμεων και αφήνοντας εκτός κοινοβουλίου τη νεοναζιστική «Χρυσή Αυγή».
- Ο πολιτικός χάρτης, όπως διαμορφώνεται στην Ελλάδα, δεν επιτρέπει την εύκολη επίκληση συνθηκών εκτάκτου ανάγκης για να αναστέλλεται η ενασχόληση με σημαντικά θέματα.
Το ΔΣ του ΟΠΕΚ θεωρεί ότι, προκειμένου τα πιο πάνω να λειτουργήσουν στην πράξη, θα πρέπει να συντρέξουν και οι πιο κάτω προϋποθέσεις στη συμπεριφορά της κυβέρνησης αλλά εν πολλοίς και της αντιπολίτευσης:
(α) Οριστική αποβολή του λαϊκισμού ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό της καθημερινής και μακροπρόθεσμης πολιτικής. Τόσο στα εσωτερικά θέματα, όσο και στα εξωτερικά.
(β) Ορθή και ορθολογιστική ανάγνωση των νέων συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Το παράδειγμα της Κύπρου, που πολιτεύεται σήμερα με όρους, λόγο, και πρακτικές της δεκαετίας του 1980, θα πρέπει να αποφευχθεί.
(γ) Η νέα ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να ξαναπιάσει το νήμα της πολιτικής Κρανιδιώτη-Σημίτη στις ελληνοτουρκικές σχέσεις: Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο και αποφόρτιση της έντασης, οργανική ένταξη των σχέσεων στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.
(δ) Άμεση ουσιαστική ενασχόληση με το Κυπριακό, το οποίο διανύει περίοδο ουσιώδους επιδείνωσης του χαρακτήρα και των προοπτικών επίλυσής του. Η καθήλωση σε εικονικά «πατριαρχικές» συμπεριφορές της δεκαετίας του 1960 (π.χ. «πρώτη επίσκεψη του εκάστοτε Έλληνα πρωθυπουργού στην Κύπρο», όπως κάνει η Τουρκία με τα κατεχόμενα) δεν βοηθούν στην ωρίμανση των σχέσεων και στην ειλικρινή συνεργασία. Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να δηλώσει με κάθε τρόπο και να ενεργήσει με βάση την προσήλωση στη ΔΔΟ, το Πλαίσιο Γκουτέρες, και τη συντομότερη δυνατή επανέναρξη των συνομιλιών από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά, χωρίς ελιγμούς, χωρίς όρους-προϋποθέσεις, και με πρόθεση τον ορίζοντα κατάληξης σε λύση.
Από το ΔΣ του ΟΠΕΚ
