Αλέκος Μαρκίδης: Δεν έφυγε μόνο ένας άνθρωπος, έφυγε ένα πολύτιμο στήριγμα της Λογικής στην Κύπρο

Το ΔΣ του ΟΠΕΚ εκφράζει τη θλίψη του για την απώλεια του Αλέκου Μαρκίδη. Μαζί με τα συλληπητήριά του στους οικείους του μεγάλου αυτού πολιτικού και νομικού άντρα, ο ΟΠΕΚ καταθέτει και τη βεβαιότητά ότι το κενό που δημιουργεί η απουσία του θα είναι αισθητό στην ελληνοκυπριακή κοινωνία.

Ο Αλέκος Μαρκίδης, πέρα από προσωπικός φίλος των μελών του ΔΣ του ΟΠΕΚ και πιστός υποστηρικτής των αρχών του Ομίλου μας, υπήρξε ένας από τους σταθερότερους συνεργάτες κατά τα τελευταία χρόνια. Η μόνιμη παρουσία του πάντοτε εμπλούτιζε δυναμικά τις εκδηλώσεις και τις άλλες δραστηριότητες του ΟΠΕΚ.

Το ΔΣ του ΟΠΕΚ θεωρεί αχρείαστη την εκτενή παράθεση της πολιτικής και διανοητικής συνεισφοράς του Αλέκου Μαρκίδη στην ελληνοκυπριακή κοινωνία – αλλά και στην Κύπρο ως σύνολο. Είναι πολύ καλά γνωστά σε όλους. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι, στη νεότερη ιστορία της Κύπρου, υπήρξε ο κατεξοχήν ευπατρίδης του οποίου η ευρυμάθεια, η διανοητική τόλμη, η συγκρότηση, και η παρρησία, υποχρέωναν τους διαφωνούντες με τον ορθολογισμό είτε να σιωπούν, είτε να μεταστρέφονται.

Η μοίρα όρισε ο Αλέκος Μαρκίδης να φύγει από τη ζωή ακριβώς στην επέτειο του πρώτου ανοίγματος οδοφραγμάτων στην Κύπρο. Λίγοι είναι αυτοί που δεν θυμούνται πως, τότε το 2003, μέσα στο χάος της αντιφατικότητας και της αμηχανίας της πολιτικής ηγεσίας, αυτός ήταν που έδωσε την καθαρή απάντηση. Η δήλωσή του ότι τα παράνομα κράτη δεν αναγνωρίζονται από ενέργειες των πολιτών αλλά από νόμιμα κράτη και διεθνείς οργανισμούς όπλισε δεκάδες χιλιάδες ελληνοκυπρίους να αποτινάξουν τα τείχη «συνείδησης» που δημιουργούσε η έντεχνη ενοχοποίηση της συνεννόησης με την Τουρκοκυπριακή Κοινότητα. Και να αξιοποιήσουν χωρίς ενδοιασμούς τις δυνατότητες επικοινωνίας.

Το κενό που αφήνει ο Αλέκος Μαρκίδης είναι δυσαναπλήρωτο. Παρόλα αυτά, το ΔΣ του ΟΠΕΚ θεωρεί πως αποτελεί πηγή ελπίδας το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι, πριν την αναχώρησή του, ο Αλέκος Μαρκίδης πρόλαβε να μπολιάσει με επιστημοσύνη και ορθολογισμό τη σκέψη αλλεπάλληλων γενεών στην Κύπρο. Οι οποίες θα αγωνιστούν με την ίδια ειλικρίνεια και την ίδια θέρμη για την επίλυση του Κυπριακού, όπως και εκείνος. Χωρίς μεταλλάξεις, και χωρίς συνειδησιακές εκπτώσεις.

Από το ΔΣ του ΟΠΕΚ