Πόσες φορές θα την ανακατέψετε την κατσαρόλα;
Όσες πιο πολλές φορές ανακατεύεις με την ίδια φόρα, την ίδια τεχνική, το ίδιο φαγητό σε μια κατσαρόλα και όσες πιο πολλές φορές το σερβίρεις το ίδιο το απαράλλαχτο για κατανάλωση καταλήγεις να το αηδιάζεις και αυτό και αυτούς που το ανακατεύουν. Το κοιτάς και δεν σου κάνει αίσθηση, η μυρωδιά ανύπαρκτη και η γεύση του άνοστη, και μόλις στο σερβίρουν είσαι έτοιμος να το πετάξεις ακόμη και με το πιάτο στον κάλαθο. Με αυτό το ανακάτεμα παρομοιάζω τον τρόπο διαχείρισης της λύσης του κυπριακού προβλήματος. Όλοι όσοι πέρασαν, με μικρές εξαιρέσεις, τόσο μικρές που χάνονται στη συνολική εικόνα, αυτό κάνουν! Ανακατεύουν, ανακατεύουν με τον ίδιο τρόπο, με τα ίδια εργαλεία, την ίδια συνταγή και τις ίδιες δικαιολογίες.
Οι νούσιμοι το συζητούν ανοιχτά, το Κυπριακό πρόβλημα βρώμισε στην κατσαρόλα με τον τρόπο που το διαχειρίζονται, το ανακατεύουν και το σερβίρουν με γαρνιτούρες με σκοπό το ξεγέλασμα. Η νέα γενιά από την άλλη, ούτε που θέλει να ακούει για αυτό. Ο περισσότερος κόσμος κουράστηκε για να μην πω αυτομόλησε. Όσοι τρώνε κουτόχορτο πιστεύουν στην αδιαλλαξία της Τουρκίας. Μάλιστα προχθές, σε μια συζήτηση που είχα, κάποιοι μου είπαν ότι επιθυμούν τη λύση αυτή που υπήρχε λίγο πριν το 1974, δηλαδή οι Τουρκοκύπριοι συμπατριώτες μας μέσα στους θύλακες και εμείς η ανώτερη φυλή να απολαμβάνουμε ολόκληρη την Κύπρο. Μάλιστα, όσο το σκέφτομαι ίσως να θεωρούν την κατεχόμενη Κύπρο σαν ένα τεράστιο θύλακα για αυτό και προτιμούν την διχοτόμηση χωρίς επί της ουσίας να αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτό.
Μιλούσα με ένα πρόσφυγα χθες, «μας πούλησε» μού είπε και στραβοκατάπια γιατί δεν είχα τίποτα να του απαντήσω…Πού είναι οι πρόσφυγες αυτού του τόπου; Πού είναι τα προσφυγικά σωματεία; Πού είναι οι έγκριτοι νομικοί να βγουν να μιλήσουν για αυτό που ζούμε περικυκλωμένοι στη θάλασσα; Πού είναι η σοφή διανόηση του τόπου που ανησυχεί για αυτή τη χώρα ολόκληρη και την ανυπαρξία συνομιλιών με σκοπό την αποτελεσματική επίλυση; Πού είναι η αντικειμενική δημοσιογραφία να διερευνήσει που πήγαν όλες αυτές οι συμμαχίες, οι τριμερείς, τετραμερείς και η λεγόμενη προστασία της ΑΟΖ μας; Ποιος θα μεταφράσει την έκθεση Γκουτέρες αυτολεξεί για την ανανέωση της ΟΥΝΦΙΚΥΠ και όχι μόνο, χωρίς να κοροϊδεύει τον κόσμο; Καταντήσαμε να τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα και να κάνουμε διαχείριση για θέματα που γνωρίζαμε ότι θα ‘ρθούνε να μας βρούνε με τον τρόπο που συμπεριφερθήκαμε και αυτό το ονομάζουμε κατά τ’ άλλα εξωτερική πολιτική.
Μάθαμε να ανακατεύουμε την κατσαρόλα 45 χρόνια γιατί βολεύει κυρίως όλους τους ηγέτες που το συμφέρον της χώρας δεν υπήρξε ποτέ πάνω από το δικό τους προσωπικό συμφέρον. Είμαι σίγουρη, ότι σχεδόν κανένας δεν έκλεισε τα μάτια του σήμερα και να φανταστεί σε 5 χρόνια από τώρα με αυτές τις εξελίξεις πώς θα είναι η Κύπρος μας. Οι πλείστοι το αποφεύγουν από αδιαφορία, αφέλεια και βόλεμα. Είναι κάποιοι άλλοι, σαν εμένα, που όποτε κλείσω τα μάτια τον τελευταίο καιρό και σκεφτώ για το πού οδεύουμε, μού παγώνει το αίμα.
Αυτοί θα συνεχίσουν να ανακατεύουν την κατσαρόλα του Κυπριακού με την ίδια φόρα και μαεστρία. Εξάλλου, για όλους αυτούς αυτή ήταν πάντοτε η συνταγή της προσωπικής τους επιτυχίας. Εμείς όμως, γιατί συνεχίζουμε να κρατάμε τα πιάτα μας μπροστά τους και τους επιτρέπουμε να μας σερβίρουν;