Ο ΓΙΑΝΝΟΣ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ…

Σαν σήμερα, το 1999, έφυγε ο Γ. Κρανιδιώτης σε αεροπορικό ατύχημα στο Βουκουρέστι. Εντυπωσιακή σιωπή. Δεν θυμάται κανένας-εκτός από τους συνήθεις φίλους. Με σιωπή, ή όχι, η ιστορία γράφει. Οραματίστηκε και υλοποίησε το σχέδιο για την ένταξη στην ΕΕ. Με τη στήριξη του Α. Παπανδρέου πέτυχε τη συμφωνία της 6ης Μαρτίου 1995. Καθορισμός χρονοδιαγράμματος για έναρξη ενταξιακών συνομιλιών. Σε πλήρη συνεργασία με τον Κ. Σημίτη σχεδίασε τη στρατηγικη για το Ελσίνκι όπως τη δημοσιοποίησε στις 12 Ιουλίου 1999 και υλοποίησε ο Κ. Σημίτης τον Δεκέμβριο του 1999. Χωρίς τις δύο αυτές επιτυχίες η Κύπρος θα ήταν ακόμα στο κίνημα των αδεσμεύτων. Κανένα κυπριακό κόμμα δεν στήριξε τις επιτυχίες αυτές. Σιωπούσαν, αν δεν διαφωνούσαν.

Δεν θα δείτε σήμερα ανακοινώσεις για τον Γιαννο, δεν έχει λόγους το κομματικό κατεστημένο να τον θυμάται. Τον θυμούνται όμως πολλοι Κύπριοι πολίτες, είναι όλοι αυτοί που λενε “άλλη θα ήταν η πορεία των πραγμάτων με τον Γιάννο εν ζωή” ! Εφυγε χωρίς να δει την 1 Μαϊου 2004- την σχεδίασε ομως. Έφυγε με το παράπονο ότι δεχόταν πόλεμο από την Κύπρο από τους οπαδούς του “όλα η τίποτα”, τους υποστηρικτές της στασιμοτητας.

Μεταφέρω τα λόγια του αυτούσια, τέλος Ιουλίου 1999: “Σχεδιάζω τη στρατηγική για τον Δεκέμβριο, ούτε ρωτούν, ούτε θέλουν να μάθουν την πολιτική μας. Αν κάτι πάει στραβά, θα τους φταίει ο ενδοτικός Γιάννος !” Τα μάτια του άλλαξαν χρώμα. Δεν το δεχόταν αυτό, τον πίεζε αφόρητα. Αλλά είχε πείσμα, αντοχές, πίστη στο σχέδιό του «η ένταξη να γίνει ο καταλύτης της λύσης». Και συνέχισε: «να ενταχθούμε μόνο, so what, αφού η Κύπρος στα θέματα οικονομίας είναι σε καλύτερη θεση από άλλα κρατη-μέλη. Όλη η υπόθεση είναι να λύσουμε το κυπριακό!». Έτσι είναι τα πράγματα: αντί να μετατρεψουμε τη συμμετοχή μας στην ΕΕ σε καταλύτη της λύσης, την αξιοποιήσαμε σε μηχανισμό που παράγει «χρυσά διαβατήρια» για τον κάθε τυχοδιώκτη.

Τρεις σκέψεις που χαρακτηρίζουν την πολιτική του φιλοσοφία:

1.  « Ένας αριθμός από σημαντικά θέματα και διαστάσεις του κυπριακού θα μπορούσαν να ρυθμιστούν σύμφωνα με τις πρόνοιες της ΕΕ -δημοκρατία, ελευθερία, ελευθερία δικίνησης, σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες, σεβασμός στην πολιτιστική ταυτότητα και παράδοση κάθε κοινότητας»
2. «Διορισμός Συντονιστή για το κυπριακό ζήτημα. Μέτρα και προγράμματα που να καλλιεργούν τη συνεργασία ε/κ και τ/κ μέσα στο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Ευρωπαϊκή διάσκεψη για το κυπριακό. Ευρωπαϊκό σχέδιο για την επίλυση του κυπριακού που θα λαμβάνει υπόψιν το κεκτημένο και την προοπτική της ένταξης»
3.  «Οι στρατηγικοί στόχοι δεν προωθούνται με ρητορική, βερμπαλισμούς και αφορισμούς. Η εσωστρέφεια, η αυτάρεσκη περιχαράκωση οδηγούν σε απομονωτισμό. Απαιτείται συνεχής παρακολούθηση, αντιμετώπιση των θεμάτων, πρωτοβουλίες και πρόγραμμα».